Warszawa, 28 maja 2003 roku

Stanowisko Stowarzyszenia “Polska Federacja Producentów Żywności”
odnośnie
projektu ustawy o zmianie ustawy o jakości handlowej, przekazuję poniżej nasze uwagi.

• Zmiana 3 dotycząca art. 6 ust. 2. Prosimy o skreślenie wyrażenia “także w sposób nieusuwalny”. Praktycznie każdy rodzaj oznakowania lub nadruku może zostać usunięty lub zamazany. Producent ponosi odpowiedzialność za właściwe oznakowanie opakowań swoich produktów. W jego interesie jest zarówno właściwe informowanie konsumenta, jak i umieszczanie danych umożliwiających identyfikację produktu ze względu na konieczność spełnienia przepisów oraz wymagania handlowe.

• Zmiana 4 dotycząca artykułu 7 zawiera kolejne zmiany w wymaganiach dotyczących znakowania. Jest to już trzecia zmiana ogólnych przepisów w tym zakresie w ciągu roku, przy czym poprzednie zmiany w dużej części nie zostały wydane lub nie weszły w życie. Przepisy dotyczące znakowania pociągają za sobą konieczność zmiany opakowań, co jest procesem żmudnym i kosztownym. Dlatego prosimy o synchronizację zmian w zakresie przepisów o znakowaniu.

• Zmiana 5: dodanie art. 7a. Prosimy o skreślenie słowa “zrozumiałym”. W naszym rozumieniu nabywca nie jest adresatem oznakowania numerem partii. Trudno jest przewidzieć czy przyjęty przez producenta system kodowania partii będzie zrozumiały dla nabywcy. Pomaga on natomiast operatorom biznesu żywnościowego (producentom, dystrybutorom i handlowcom) oraz urzędnikom państwowym w działaniach związanych z identyfikacją produktu i prześledzeniem jego drogi.
  
  Ponadto treść paragrafu budzi obawy o alternatywną możliwość oznaczania partii przez podanie pełnej daty minimalnej trwałości lub terminu przydatności do spożycia, tak jak to zostało ujęte w rozporządzeniu z dn. 16 grudnia 2002 w sprawie znakowania środków spożywczych i dozwolonych substancji dodatkowych (par. 16.1). Uważamy, że treść ustawy nie powinna rodzić tego typu wątpliwości, a zapis ww. rozporządzenia powinien zostać utrzymany.

• Proponujemy skreślenie zmiany 7 dotyczącej art. 11. Jej pozostawienie nie znajduje uzasadnienia ponieważ warunki jakościowe w eksporcie regulowane są dwustronnymi umowami pomiędzy eksporterem a importerem.

• Zmiana 12 dotycząca art. 17. Uważamy, że przepisy dotyczące kontroli jakości handlowej na przejściach granicznych powinny gwarantować dokonywanie tej kontroli wspólnie z kontrolą sanitarną i kontrolą celną, co generalnie usprawni odprawę.

• Zmiana 22 dotycząca art. 35. Po słowie “rzeczoznawcami” proponujemy dodać “ w tym także zatrudnione w jednostkach kontrolnych posiadających akredytację zgodnie z art. 15 ustawy z dn. 30 sierpnia 2002 o systemie oceny zgodności (Dz. U. 106 poz. 1360)”. W takim wypadku nie powinno być konieczne uzyskiwanie uprawnień poprzez zdanie egzaminu przed komisją klasyfikacyjną powołaną przez głównego inspektora Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych. Akredytacja stanowi urzędowe potwierdzenie kompetencji w danej branży. W Polsce jest przyznawana przez Polskie Centrum Akredytacji. W UE świadectwa jakości wydawane przez akredytowane jednostki mają charakter dokumentu urzędowego. Taki system powinien naszym zdaniem funkcjonować również w Polsce, szczególnie w aspekcie kształtowania się w naszym kraju faktycznego rynku usług laboratoryjnych.

Jako uwagę ogólną pragniemy przekazać prośbę o wydanie ustawy w formie skonsolidowanej, uwzględniającej wszystkie dotychczasowe zmiany, co z pewnością ułatwi jej stosowanie przez producentów i urzędników państwowych.