Dzięki tej umowie handel między UE a Nową Zelandią ma wzrosnąć w ciągu dziesięciu lat nawet o 30 proc., przy czym roczna wartość eksportu z UE potencjalnie może zwiększyć się nawet o 4,5 mld euro. Unijne inwestycje w Nowej Zelandii mają też niemal 80-procentowy potencjał wzrostu. Ta przełomowa umowa zawiera również bezprecedensowe zobowiązania dotyczące zrównoważonego rozwoju, dotyczące m.in. stosowania porozumienia klimatycznego z Paryża oraz przestrzegania podstawowych praw pracowniczych.

Unijni rolnicy skorzystają na zniesieniu cła na ważne towary eksportowe z UE, takie jak wieprzowina, wino i wino musujące, czekolada, wyroby cukiernicze i herbatniki. W ramach umowy chronione są także nazwy wszystkich unijnych win i alkoholi (prawie 2 000 nazw), takich jak Prosecco i Champagne, a także 163 najbardziej uznanych tradycyjnych produktów z UE (opatrzonych oznaczeniem geograficznym), takich jak ser Feta, szynka Istarski pršut i marcepan Lübecker Marzipan.  Tymczasem wrażliwe unijne produkty rolne, takie jak wołowina, baranina i przetwory mleczne, są chronione za pomocą starannie opracowanych kontyngentów taryfowych.

Unijne przedsiębiorstwa mogą teraz czerpać takie korzyści, jak:

• brak ceł na eksport z UE do Nowej Zelandii,
• bardziej otwarty rynek usług w Nowej Zelandii w takich kluczowych sektorach, jak usługi finansowe, telekomunikacja, transport morski i usługi dostawcze,
• niedyskryminacyjne traktowanie inwestorów z UE w Nowej Zelandii,
• lepszy dostęp przedsiębiorstw z UE do zamówień publicznych na towary, usługi, roboty budowlane i koncesje na roboty budowlane w Nowej Zelandii,
• specjalny rozdział mający pomóc małym przedsiębiorstwom w eksporcie,
• znaczne ograniczenie wymogów i procedur dotyczących zgodności,

Praktyczne informacje, które pomogą eksporterom z UE skorzystać z tych nowych możliwości, znajdują się na stronie Komisji Access2Markets.

Kontekst

Negocjacje w sprawie umowy handlowej z Nową Zelandią rozpoczęły się w czerwcu 2018 r. i zakończyły 30 czerwca 2022 r., kiedy przewodnicząca Ursula von der Leyen oraz ówczesna premier Nowej Zelandii Jacinda Ardern ogłosiły zawarcie umowy. Umowa została podpisana przez obie strony 9 lipca 2023 r. Parlament Europejski przyjął ją 22 listopada 2023 r., a następnie 27 listopada 2023 r. Rada przyjęła decyzję o zawarciu umowy. Nowa Zelandia zakończyła procedurę ratyfikacji 25 marca 2024 r.

Źródło: KE