Na poziomie unijnym jest on uregulowany dyrektywą nr 2002/46/WE, którą do polskiego porządku prawnego implementuje ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia oraz rozporządzenie w sprawie składu i oznakowania suplementów diety. Efektem tego rozwiązania są rozbieżności między implementacją przepisów między państwami członkowskimi. Przykładowo, w myśl dyrektyw, procedura notyfikacji suplementu diety jest dobrowolna. To, czy zostanie ona zastosowana w danym kraju, pozostawiono do decyzji krajowego ustawodawcy. W Polsce zdecydowano się wdrożyć obowiązek zgłoszenia produktów Głównemu Inspektorowi Sanitarnemu (GIS) przed ich wprowadzeniem na rynek, co miało na celu zapewnienie lepszej kontroli nad ich obrotem.