Europejska strategia na rzecz tworzyw sztucznych w gospodarce o obiegu zamkniętymW dniu 13 września 2018 r. Parlament Europejski przyjął rezolucję w sprawie europejskiej strategii na rzecz tworzyw sztucznych w gospodarce o obiegu zamkniętym.Parlament Europejski w ww. rezolucji z zadowoleniem
przyjął dokument Komisji Europejskiej pt. „Europejska strategia na rzecz
tworzyw sztucznych w gospodarce o obiegu zamkniętym” (COM(2018)0028) jako krok
w kierunku przejścia UE z gospodarki linearnej na gospodarkę o obiegu
zamkniętym.
Ponadto m.in.:
-
podkreśla znaczenie badań naukowych dla rozwoju
innowacyjnych rozwiązań i zrozumienia wpływu makro-, mikro- i nanoplastików na
ekosystemy i zdrowie ludzi;
-
podkreśla różnorodność i bogactwo zastosowań
tworzyw sztucznych i wskazuje, że wymaga to zatem przyjęcia specjalnego
podejścia dla różnych łańcuchów wartości, często dostosowanego do konkretnego
produktu, przewidującego zróżnicowany zestaw rozwiązań uwzględniających wpływ
na środowisko, istniejące rozwiązania alternatywne, wymogi lokalne i regionalne
oraz zapewniających zaspokojenie potrzeb funkcjonalnych;
-
podkreśla fakt, że kluczowe znaczenie ma rozwój
nowych modeli konsumpcji w drodze pobudzania zmiany zachowań konsumentów;
-
postuluje zwiększanie wiedzy konsumentów na
temat wpływu zanieczyszczenia odpadami z tworzyw sztucznych, znaczenia, jakie
ma zapobieganie powstawaniu odpadów i właściwe gospodarowanie odpadami, oraz na
temat istniejących rozwiązań alternatywnych;
-
wzywa wszystkie zainteresowane podmioty z
branży, by podjęły teraz konkretne działania, tak żeby najpóźniej do 2030 r.
możliwe stało się ponowne użycie lub poddanie recyklingowi w opłacalny sposób
wszelkich opakowań z tworzyw sztucznych, aby tożsamość wizerunkowa tych
podmiotów była powiązana ze zrównoważonymi i opartymi na obiegu zamkniętym
modelami gospodarczymi oraz by te podmioty wykorzystały własną siłę
marketingową do promowania i stymulowania zrównoważonych i opartych na obiegu
zamkniętym wzorców konsumpcji;
-
wzywa Komisję, aby monitorowała i oceniała
rozwój sytuacji, propagowała najlepsze praktyki i weryfikowała twierdzenia
dotyczących ekologiczności, tak aby uniknąć pseudoekologicznego marketingu;
-
wzywa Komisję, aby nadała zasadom
zasobooszczędności i obiegu zamkniętego nadrzędny charakter;
-
wzywa Komisję, aby zlikwidowała bariery stojące
przed rynkiem surowców wtórnych (tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu)
i stworzyła równe warunki działania;
-
wzywa wszystkie podmioty z branży do
przekształcenia złożonych publicznie zobowiązań do większego wykorzystywania
tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu w oficjalne deklaracje oraz do
realizacji konkretnych działań w tym zakresie;
-
wzywa Komisję, aby rozważyła wprowadzenie
wymogów prawnych dotyczących minimalnej zawartości surowców pochodzących z
recyklingu dla określonych wyrobów z tworzyw sztucznych wprowadzanych na rynek
UE;
-
apeluje do państw członkowskich, aby rozważyły
wprowadzenie obniżonej stawki podatku od wartości dodanej (VAT) na produkty
zawierające materiały pochodzące z recyklingu;
-
uznaje, że zmniejszenie i ograniczenie
stosowania produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych może stwarzać
możliwości dla zrównoważonych modeli biznesowych;
-
uważa, że supermarkety odgrywają istotną rolę w
ograniczaniu stosowania produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych w
UE; przyjmuje z zadowoleniem takie inicjatywy jak alejki sklepowe bez tworzyw
sztucznych, dzięki którym supermarkety mają możliwość testowania biomateriałów
nadających się do kompostowania jako alternatywy dla opakowań z tworzyw
sztucznych;
-
z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zgodnie z
dyrektywą 94/62/WE państwa członkowskie są zobowiązane do ustanowienia do końca
2024 r. obowiązkowych systemów rozszerzonej odpowiedzialności producenta w
odniesieniu do wszystkich opakowań, oraz wzywa Komisję, aby oceniła możliwości
rozszerzenia tego obowiązku na inne produkty z tworzyw sztucznych zgodnie z
art. 8 i 8a dyrektywy 2008/98/WE;
- postuluje wprowadzenie w UE do 2020 r.
całkowitego zakazu stosowania tworzyw ulegających degradacji utleniającej,
ponieważ ten rodzaj tworzyw sztucznych nie ulega właściwej biodegradacji, nie
nadaje się do kompostowania, wpływa niekorzystnie na recykling tradycyjnych
tworzyw sztucznych i nie przynosi udowodnionych korzyści dla środowiska.
Więcej informacji: Parlament Europejski.