Zgodnie z art. 6 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1925/2006, jeśli do żywności dodawane są witaminy lub składniki mineralne, łączna ilość danej witaminy lub danego składnika mineralnego obecna w sprzedawanej żywności nie może przekroczyć maksymalnych ilości, które ustala Komisja Europejska wg określonej prawnie procedury postępowania.
Zgonie z tym artykułem Rozporządzenia, Komisja Europejska w terminie do 19 stycznia 2009 r. może przedstawić propozycje maksymalnych ilości witamin i składników mineralnych dodawanych do żywności.

Aktualne działania Komisji koncentrują się na określeniu sposobu obliczenia maksymalnych bezpiecznych poziomów witamin i składników mineralnych w żywności, który byłby wykorzystany do ustalenia maksymalnych poziomów dodawania tych składników. Brany jest pod uwagę fakt, że ustalenie maksymalnych poziomów tylko dla niektórych składników może stanowić problem w przypadku produktów spożywczych, do których stosuje się jednoczesny dodatek kilku witamin i składników mineralnych, ze względu na mogące wystąpić duże dysproporcje dodawanych ilości, a także niekorzystny wpływ na ich wchłanianie i przyswajanie.

Dodatkowym tematem prac Komisji jest określenie dopuszczalnych zakresów tolerancji dla zawartości składników odżywczych deklarowanych na etykietach produktów.

Niektóre kraje członkowskie UE proponują, aby zakresy tolerancji znalazły się we wspólnotowych regulacjach prawnych, w celu m.in. zagwarantowania podstawy prawnej dla wymagań stawianych producentom w czasie urzędowych kontroli żywności, uniknięcia wprowadzania konsumentów w błąd co do faktycznej zawartości składnika odżywczego w produkcie oraz zapewnienia wiarygodności oświadczeniom żywieniowym zamieszczanym w oznakowaniu produktów spożywczych.