Ze względu na występowanie pozostałości pestycydów w artykułach spożywczych na niskim lub bardzo niskim poziomie zawartości, konieczne jest stosowanie odpowiednich technik izolacji i wzbogacania analitów z matrycy w celu ich rzetelnego i dokładnego oznaczenia. Z drugiej strony - różnorodność zarówno matryc, jak i związków, należących do grupy określanej terminem pestycydy w znaczny sposób utrudnia znalezienie jednej, uniwersalnej metodyki oznaczania wszystkich pestycydów we wszystkich możliwych artykułach żywnościowych. We współczesnej analityce żywności w zakresie oznaczania pozostałości pestycydów dużym zainteresowaniem cieszą się techniki, pozwalające na skrócenie cyklu analitycznego. Są to tak zwane analizy wielopozostałościowe (tzw. analizy multi) umożliwiające oznaczenie znacznej liczby związków podczas jednego cyklu analitycznego przy zastosowaniu odpowiedniego przygotowania próbki oraz technik chromatograficznych sprzężonych z techniką spektrometrii mas na etapie oznaczeń końcowych.

Jednym ze sposobów przygotowania próbek do analiz multi jest technika oznaczana akronimem QuEChERS, pochodzącym od terminów quick, easy, cheap, effective, rugged, safe. Technika ta, wykorzystana po raz pierwszy w roku 2003 staje się w chwili obecnej jedną z najpopularniejszych technik przygotowania próbek artykułów żywnościowych (głównie owoców, warzyw i przetworów owocowo-warzywnych) pod kątem oznaczania pestycydów. Pozwala na ograniczenie stosowania wyposażenia laboratoryjnego na etapie przygotowania próbek oraz znacznie zmniejsza jego czasochłonność. Przygotowanie próbek owoców i warzyw przy zastosowaniu techniki QuEChERS składa się tylko z dwóch etapów - zminiaturyzowanej ekstrakcji i oczyszczania za pomocą dyspersyjnej ekstrakcji do fazy stałej. W przypadku niektórych produktów żywnościowych, takich jak np. żywność wysokotłuszczowa lub suszona (np. przyprawy, zioła) do oznaczania pozostałości pestycydów nadal znajduje zastosowanie technika przygotowania próbek, wykorzystująca ekstrakcję typu ciecz-ciało stałe, oczyszczanie z wykorzystaniem chromatografii żelowo-permeacyjnej (GPC) czy też oczyszczanie z wykorzystaniem techniki ekstrakcji do fazy stałej (SPE).

W dużej grupie związków zaliczanych do pestycydów są jednak substancje, które z uwagi na swoją budowę chemiczną i/lub właściwości chemiczne nie mogą być oznaczone przy zastosowaniu analiz typu multi. Wymagają one odrębnego postępowania analitycznego, a czasami również zmiany techniki oznaczeń końcowych. Oznaczanie zawartości ditiokarbaminianów polega na uwolnieniu disiarczku węgla z obecnych w badanym produkcie pozostałości ditiokarbaminianów i/lub disiarczku tiuramu w wyniku ogrzewania próbki z kwasem chlorowodorowym i chlorkiem cyny (II) w gazoszczelnym naczyniu w celu, a następnie ilościowym jego oznaczeniu za pomocą techniki chromatografii gazowej z detektorem wychwytu elektronów (ECD). Technika ta jest również wykorzystywana do oznaczenia zawartości bromków nieorganicznych wyrażonych jako jon bromkowy po uprzednim przekształceniu do 2-bromoetanolu. Laboratorium J.S. Hamilton Poland S.A. w ostatnim czasie wdrożyło kolejne metody „dedykowane” umożliwiające oznaczenie zawartości glifosatu i jego metabolitu AMPA, glufosynatu i jego metabolitu MPPA, mepikwatu i chloromekwatu, etefonu oraz fosetylu glinowego w żywności z wykorzystaniem techniki chromatografii cieczowej sprzężonej z tandemowym spektrometrem mas. Metody te po zakończeniu procesu walidacyjnego zostały włączone do zakresu akredytacji dzięki akredytacji metod stosowanych w J.S. Hamilton Poland S.A. do oznaczania pestycydów w artykułach rolno-żywnościowych w zakresie elastycznym.

W poniższej tabeli przedstawiono pełną ofertę J.S. Hamilton Poland S.A. w zakresie możliwości oznaczania pozostałości pestycydów w żywności i paszach.

(Źródło: Artykuł promocyjny dostarczony przez firmę J.S. Hamilton Poland S.A.).