Dotyczy to produktów, przy produkcji, których stosowane są metody wędzenia przy użyciu drewna, określone we wniosku o wpis produktu na listę produktów tradycyjnych prowadzoną przez ministra właściwego ds. rynków rolnych.

Dwa tygodnie temu minister Sawicki skierował w tej sprawie pismo do komisarza Borga. Minister zwrócił się wówczas również z prośbą o przysłanie do Polski, ekspertów, którzy przeprowadziliby misję szkoleniową w zakresie dobrych praktyk wędzenia mięsa w sposób tradycyjny.

Nie czekając na odpowiedź z Brukseli na zlecenie MRiRW przygotowany został także cykl szkoleń krajowych. Od czerwca do września 2014 r. prowadzone będą szkolenia pt. „Wpływ procesu wędzenia na bezpieczeństwo żywności”. Prowadzone one będą przez Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie Oddział w Radomiu. Program zakłada przeszkolenie 800 osób w ramach dwudziestu jednodniowych szkoleń teoretycznych oraz 150 osób w ramach czterech dwudniowych szkoleń z częścią warsztatową. Do współpracy w organizacji szkoleń zaproszone zostały Urzędy Marszałkowskie, Wojewódzkie Ośrodki Doradztwa Rolniczego oraz Wojewódzkie Inspektoraty Weterynarii.

Równolegle w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi prowadzone są prace nad przygotowaniem założeń projektu ustawy o charakterze horyzontalnym, w której powinny zostać uregulowane kwestie dotyczące wprowadzania do obrotu produktów wytwarzanych przez producentów rolnych w gospodarstwach produkujących na niewielką skalę. Uczestniczą w nich także przedstawiciele Polskiej Izby Produktu Regionalnego i Lokalnego oraz Związku Województw Rzeczypospolitej Polskiej. Prace skupiają się obecnie na analizie możliwych rozwiązań prawnych, pozwalających na traktowanie takiej działalności, jako uzupełniającej działalności rolniczej. Z uwagi na fakt, że przygotowywane regulacje leżą w kompetencji kilku resortów, propozycje MRiRW będą wymagały akceptacji ministrów właściwych do spraw finansów, gospodarki oraz zdrowia.

Sprawy dotyczące kształtowania warunków podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej, należą do działu gospodarka, którym kieruje minister właściwy do spraw gospodarki.

Natomiast sprawy dotyczące przepisów sanitarno-higienicznych mających zastosowanie do rolników sprzedających bezpośrednio konsumentom końcowym żywność pochodzenia roślinnego, zarówno nieprzetworzoną, jak i przetworzoną, w tym np. dżemy, konfitury, przetwory domowe, przeciery, mąki, kasze, oleje domowe, nalewki, wina, należą do kompetencji Ministra Zdrowia. Jego kompetencje obejmują również kwestię przepisów sanitarno- higienicznych mających zastosowanie do handlu detalicznego, w ramach, którego można prowadzić sprzedaż konsumentom końcowym żywności, w tym żywności przetworzonej pochodzenia zarówno roślinnego, jak i zwierzęcego.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi uregulował natomiast sprzedaż przez rolników, konsumentom końcowym produktów pochodzenia zwierzęcego wyprodukowanych we własnych gospodarstwach rolnych. Dotyczy to rozporządzeń Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia:

- 29 grudnia 2006 r. w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do sprzedaży bezpośredniej (Dz. U. z 2007 r. Nr 5, poz. 38);

- 8 czerwca 2010 r. w sprawie szczegółowych warunków uznania działalności marginalnej, lokalnej i ograniczonej (Dz. U. Nr 113, poz. 753).

W ramach tzw. sprzedaży bezpośredniej rolnicy mogą prowadzić produkcję i sprzedaż konsumentom nieprzetworzonych produktów pochodzenia zwierzęcego, takich jak: tuszki drobiowe, tuszki królików lub nutrii, mleko surowe, surowa śmietana, jaja konsumpcyjne, produkty rybołówstwa żywe lub poddane niektórym rodzajom obróbki, nieprzetworzone produkty pszczele oraz żywe ślimaki lądowe określonych gatunków.

Natomiast w ramach działalności marginalnej, lokalnej i ograniczonej rolnicy mogą prowadzić produkcję i sprzedaż konsumentom końcowym oraz dostawy do zakładów prowadzących handel detaliczny z przeznaczeniem dla konsumenta końcowego przetworzonych lub poddanych niektórym rodzajom obróbki produktów pochodzenia zwierzęcego, takich jak: produkty mięsne, surowe wyroby mięsne, mięso mielone, produkty mleczne, produkty rybołówstwa, świeże mięso wołowe, wieprzowe, baranie, kozie, końskie, drobiowe oraz ze zwierząt łownych, lub zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych.

Ponadto rolnicy produkujący żywność o tradycyjnym charakterze mogą skorzystać z odpowiednich dostosowań lub odstępstw od obowiązujących wymagań Unii Europejskiej, na podstawie przepisów, które zostały uregulowane w następujących rozporządzeniach Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia:

- 7 lipca 2010 r. w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji produktów mlecznych o tradycyjnym charakterze (Dz. U. Nr 10, poz. 910);

- 27 lipca 2007 r. w sprawie ogólnych odstępstw od wymagań higienicznych w zakładach produkujących żywność tradycyjną pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. Nr 146, poz. 1024).

Ustanowione w tych przepisach krajowych wymogi wpisują się w strategię wspierania produkcji żywności na poziomie lokalnym oraz wprowadzania ułatwień dla rolników prowadzących produkcję żywności na małą skalę, zapewniając przy tym standardy bezpieczeństwa produkowanej żywności.

Z uwagi na zgłaszane przez rolników trudności w stosowaniu, albo interpretacji niektórych przepisów tych rozporządzeń w resorcie rolnictwa opracowano projekty rozporządzeń nowelizujących. Obecnie trwają uzgodnienia wewnątrzresortowe lub międzyresortowe dotyczące przygotowanych projektów. Projekty te, zgodnie z obowiązującą procedurą legislacyjną, zostaną lub zostały już przesłane, m. in. do organizacji zrzeszających rolników.

Nowelizowane przepisy dotyczą wyłącznie spraw z zakresu bezpieczeństwa żywności pochodzenia zwierzęcego pozostających w kompetencjach ministra właściwego ds. rolnictwa. Nie obejmują, np. kwestii prowadzenia działalności gospodarczej, opodatkowania, a także wymagań sanitarno-higienicznych, które powinny być spełnione przy produkcji nieprzetworzonej lub przetworzonej żywności pochodzenia roślinnego. Kwestie te będzie mogła uregulować dopiero ustawa horyzontalna, której rozwiązania będą musiały uzyskać akceptacji ministrów właściwych do spraw finansów, gospodarki oraz zdrowia.

Źródło: MRiRW