Rodzaje interwencji
Trzy aspekty życia dzieci decydują o środowiskowych czynnikach sprzyjających lub niesprzyjających występowaniu otyłości. Są to: sposób żywienia, poziom aktywności fizycznej oraz nasilenie siedzącego trybu życia, o którym decyduje liczba godzin spędzonych przed telewizorem i komputerem. Programy prewencyjne powinny zawierać prosty przekaz i skupiać się na jednym z wymienionych powyżej czynników, na przykład modyfikacji sposobu żywienia lub zmniejszeniu czasu oglądania telewizji. Mogą to być również interwencje obejmujące dwa z tych czynników lub nawet wszystkie trzy czynniki.

Dopasowanie interwencji
W wielu przypadkach program interwencyjny należy dopasować do szczególnych cech grupy dzieci, których program ma dotyczyć. Na przykład dziewczynki i chłopcy zapewne będą wybierać odmienne dyscypliny sportowe lub inne rodzaje aktywności fizycznej. O przydatności określonej akcji decyduje również wiek dzieci. Wiele różnic dotyczy dzieci uczących się w szkole podstawowej i szkołach ponadpodstawowych. Istnieją różnice dotyczące dostępności do ośrodków sportowych (hal, basenów, kortów, itp.) oraz możliwości interwencji dotyczących sposobu żywienia (np. czy dzieci mają możliwość wyboru posiłków w stołówce szkolnej lub sklepiku szkolnym). Czasem istotne znaczenie mają kulturowo uwarunkowane różnice w sposobie żywienia dotyczące na przykład dzieci pochodzących z różnych klas społecznych lub o zróżnicowanym pochodzeniu etnicznym. Specjalnej opieki wymagają dzieci z istniejącą już nadwagą lub otyłością.

Miejsce prowadzenia działań
Następnym problemem jest pytanie, kiedy podjąć działania zapobiegawcze i kto powinien je prowadzić. Oczywistym miejscem tych działań są szkoły, ponieważ można w nich dotrzeć praktycznie do wszystkich dzieci. Ponadto w szkołach można potencjalnie skutecznie wspierać prozdrowotny styl życia i wdrażać programy promowania zdrowia. Ale należy zauważyć, że programy oparte o szkoły mogą okazać się nieskuteczne, o ile nie są wspierane przez rodziny lub inne struktury społeczne. Dlatego zaangażowani powinni być również rodzice i rodzeństwo. W ten sposób można osiągnąć kontynuowanie działań również w domu.

 Ciągłość
Każdy efektywny program powinien być prowadzony długotrwale. Oznacza to, że struktury, które służą realizacji programu powinny działać w sposób ciągły przy zachowaniu akceptowalnych dodatkowych kosztów i wysiłków. Na przykład zmiany działalności stołówek szkolnych mogą być stosunkowo łatwo kontynuowane, o ile zostaną zaakceptowane przez kierownictwo szkoły i personel stołówki.

Uwaga na objawy niepożądane
Idealna interwencja jest związana z poprawą samooceny dzieci, motywuje je do kontynuowania prozdrowotnego trybu życia i ułatwia osiąganie oraz utrzymanie właściwej wagi ciała w stosunku do wzrostu również w dorosłym życiu. Ważne jest jednak również branie pod uwagę możliwych działań ubocznych, dotyczących zdrowia fizycznego lub psychicznego dzieci. Na przykład program nie powinien skłaniać dzieci o prawidłowej wadze ciała do jej zmniejszenia ani pogłębiać problemów dotyczących samooceny u dzieci, które mają nadwagę lub otyłość.