Opakowania produktów spożywczych to wyjątkowy typ opakowań. Czym muszą się one charakteryzować?

         Wyjątkowość opakowań produktów spożywczych polega na tym, iż oprócz podstawowej dla nich funkcji ochronnej w rozumieniu ochrony przed działaniami czynników zewnętrznych (ochrona zewnętrzna), opakowania produktów spożywczych powinny zapewnić produktowi ochronę wewnętrzną przed procesami degradacji jego właściwości.

         Dodatkowo opakowanie nie może „emitować” do żywności substancji mogących stanowić zagrożenie dla człowieka, choć niewpływających „degradująco” na produkt z punktu widzenia zachowania jego właściwości.

         Aby maksymalnie wydłużyć przydatność produktu do spożycia, stosujemy różne sposoby spowalniania procesów „psucia się” żywności w opakowaniu lub przeciwdziałania im. W szczególności dotyczy to zmian zachodzących pod wpływem tlenu, wilgoci lub promieniowania. Opakowania, które „to potrafią” nazywamy aktywnymi. Znajdują one zastosowanie praktyczne we wszystkich sektorach przemysłu spożywczego, a w szczególności przewidzianych dla dłuższego przechowywania w opakowaniu. Najczęściej dotyczy to mięsa i wyrobów mięsnych, mleka i przetworów mlecznych, a także pieczywa.

         Coraz częściej opakowania produktów spożywczych „potrafią” informować o faktycznym stanie produktu. Nazywamy je inteligentnymi. Są „wyposażone” w system monitorowania i dostarczania informacji o jakości zapakowanego produktu spożywczego.

Jakie są z kolei zalety inteligentnych systemów opakowaniowych?

         Są one niezwykle cenne. Dostarczają konsumentowi informacji o stanie zapakowanego produktu, pozwalają na śledzenie warunków, w jakich znajduje się zapakowana żywność, zarówno podczas transportu i magazynowania, na półce sklepowej, jak i u konsumenta.

         Korzystamy z zapakowanej żywności w przekonaniu, iż znajduje się ona w dobrym stanie i można ją spożywać, jeśli nie upłynął termin ważności wskazany na opakowaniu. Jednak może się zdarzyć, iż z wielu przyczyn żywność utraciła swoje spożywcze właściwości przed tym terminem. Wprawdzie to rzadkie przypadki, ale się zdarzają. Ceną za to, iż termin ten zostanie dotrzymany, jest pewien, niemały, zapas bezpieczeństwa. Często wynoszący ok. 20-30%. W ten sposób producent zabezpiecza się przed możliwością wcześniejszej „destrukcji” żywności.

(Źródło: Bezpieczeństwo i Higiena Żywności Nr 5/2011).