W połowie lutego br. Komisja opracowała roboczy dokument, w którym określiła otwartą listę przyczyn społecznych, które mogą być zastosowane przez państwa UE jako argumenty dla zakazu uprawy GMO w poszczególnych państwach. Komisarz ds. Zdrowia John Dalli wyraził pogląd, że uzasadnienie przyczyn zakazu nie może być szablonowe, ale koniecznie musi uwzględniać specyfikę danego państwa bądź regionu. W odpowiedzi na obawy kilku państw, że np. przyczyna zakazu podana jako „oczekiwania społeczne” mogą spowodować niebezpieczny precedens. Dalli odpowiedział, że ta i inne przyczyny są już zawarte w Traktacie Lizbońskim. Przedstawicielka Francji oceniła, że przyczyna zakazu określana jako ”moralność publiczna” może być łatwo zakwestionowana przez WTO. Przedstawiciel Wielkiej Brytanii wyraził obawy czy przyczyna zakazu określana jako „zapotrzebowanie społeczne” może zachęcać do niepokojów społecznych. Ogólnie większość ministrów stało w opozycji do propozycji KE. Możliwe przyczyny narodowych zakazów uprawy zaproponowane w lutym br. przez KE to: moralność publiczna (przyczyny religijne, filozoficzne i etyczne); zapotrzebowanie społeczne, unikanie obecności GMO w produktach np. w celu zabezpieczenia ekologicznych i konwencjonalnych produktów spożywczych; unikanie obecności GMO w innych produktach, które mają być wolne od GMO; cele społeczne np. utrzymanie zatrudnienia na obszarach wiejskich przykładowo w rejonach górskich; planowanie przestrzenne w miastach i na wsi; polityka kulturowa np. cel utrzymanie tradycyjnych form rolnictwa w powiązaniu z lokalną produkcją, polityka ochrony środowiska np. chęć utrzymania istniejących ekosystemów czy środowisk albo chęć utrzymania specyficznych funkcji ekosystemu w kontekście zachowania naturalnych i rekreacyjnych wartości dla obywateli.

Źródło: FAMMU/FAPA na podst. KE, AF No. 22-11