Zanieczyszczenie żywności pierwiastkami szkodliwymi dla zdrowia

Poziomy te powinny być możliwie rygorystyczne, ale rozsądnie osiągalne przy zastosowaniu zasad dobrej praktyki produkcyjnej.

Podstawowym aktem prawnym ustalającym najwyższe dopuszczalne poziomy pierwiastków szkodliwych dla zdrowia takich jak ołów, kadm, rtęć i cyna nieorganiczna w środkach spożywczych jest rozporządzenie Komisji (WE) nr 1881/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych, z późniejszymi zmianami. Podane w powyższym akcie prawnym limity zawartości zanieczyszczeń dotyczą jadalnych części środków spożywczych. W przypadku środków spożywczych suszonych, rozcieńczonych, przetworzonych lub złożonych z więcej niż jednego składnika przy ocenie należy uwzględnić zmiany stężenia zanieczyszczenia spowodowane procesami suszenia,  rozcieńczania, przetwarzania i względne proporcje składników.

Więcej w numerze kwartalnika "Food-Lex" 3/2014, dostęp dla prenumeratorów>>