Syropy glukozowo-fruktozowe wchodzą w skład wielu produktów spożywczych i napojów. Są używane nie tylko ze względu na nadawanie produktom słodkiego smaku, ale również ze względu na inne specyficzne właściwości,  jak na przykład zapobieganie krystalizacji cukru w wyrobach cukierniczych czy ich przywieraniu do opakowań. Dzięki swojej konsystencji, syropy glukozowo-fruktozowe mogą być stosowane bez konieczności uprzedniego rozpuszczania, co ułatwia ich dozowanie oraz mieszanie z innymi składnikami.

Są również inne cechy syropów glukozowo-fruktozowych, które odgrywają istotną rolę w produkcji żywności. Przykładowo, niektóre z produktów spożywczych (np. dżemy czy syropy), w których zastosowano syropy glukozowo-fruktozowe, nie wymagają stosowania dodatków do żywności w celu  konserwacji (wpływ taki zaobserwowano również w przypadku cukru). Ponadto, syropy glukozowo-fruktozowe umożliwiają tworzenie tekstur produktów, niemożliwych do osiągnięcia przy zastosowaniu jedynie cukru. Przykładowo, poprzez dobór właściwego stosunku glukozy do fruktozy w syropie można uzyskać optymalne właściwości tekstury produktów – np. stworzenie produktu, którego jedna warstwa będzie wilgotna, a druga sąsiednia – pozostanie krucha.

Syropy glukozowo-fruktozowe najczęściej stosowane są m.in. przy produkcji wyrobów cukierniczych, napojów, syropów, dżemów i konfitur, pieczywa, produktów zbożowych, jogurtów i innych produktów mlecznych, przypraw (np. musztarda i ketchup) oraz konserw.

Zastosowanie syropów glukozowo-fruktozowych w napojach jest ograniczone ze względu na ograniczoną ilość surowca. W Unii Europejskiej, napoje bezalkoholowe nadal słodzone są więc głównie sacharozą.